Kontrola w administracji publicznej
Kontrola w administracji publicznej ? kontrola przeprowadzana wobec organów administracji publicznej, polegająca na zaobserwowaniu, zbadaniu istniejącego stanu rzeczy, skonfrontowaniu go ze stanem pożądanym, wskazaniu uchybień (także ich źródeł) i sposobów ich naprawienia.
Kontrola administracyjna jest zawsze następcza, to znaczy następuje po dokonaniu przez podmiot kontrolowany określonej czynności (która może zostać zakwestionowana).
Przypadki, zakres, skutki, sposób kontroli administracyjnej określają przepisy prawne. Zaś organ kontrolujący z zasady nie jest odpowiedzialny za działania podmiotu kontrolowanego.
Wyróżniamy różne rodzaje kontroli:
wewnętrzną: dokonywaną w ramach danego urzędu, pionu organów, przeprowadzana przez organ nadrzędny, zwierzchnika. Na przykład kontrola ministra działań swoich urzędników, kontrola izby skarbowej nad działaniami urzędu skarbowego
zewnętrzną:
parlamentu (np. wotum nieufności dla ministra, absolutorium dla rządu z wykonania budżetu, komisje śledcze)
parlamentarzystów (interpelacje poselskie, interwencje w sprawach obywateli)
ombudsmana (rzecznika praw obywatelskich)
prokuratury
organów kontroli zewnętrznej administracji (np. izb obrachunkowych, Najwyższej Izby Kontroli, biur kontroli, inspekcji i inspektorów)
opinii publicznej (mediów)
sądów i trybunałów
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kontrola_administracyjna
Intensywny rozwój wirtualnej biurowości
W związku z tym, że założenie firmy stało się możliwe nawet dla przeciętnej osoby pojawiła się właściwie we wszystkich dziedzinach olbrzymia konkurencja. To jednak nie zniechęca kolejnych osób do założenia własnej działalności. W niektórych przypadkach taka inwestycja to naprawdę najlepsza decyzja biznesowa w życiu wielu osób. Nic więc dziwnego, że działalność taka, jak wirtualne biura, ciągle zyskuje na popularności. Obsługa administracyjna czy wsparcie w dziedzinie księgowości i rozliczeń podatkowych jest nieraz bardzo potrzebna z uwagi na brak kompetencji w tym zakresie osób zakładających własną firmę. Wirtualne biura idealnie wpasowały się w potrzeby rynku i coraz częściej zaczynają zastępować tradycyjną biurowość.
Definicja pracodawcy
Pracodawca działa na własny rachunek. Zwykle jest posiadaczem swojego warsztatu pracy. Wchodzi w bezpośrednie relacje z klientami, którym oferuje wytworzone przez siebie towary lub usługi. W przedsiębiorstwach rodzinnych pracę oprócz właściciela znajdują członkowie jego rodziny. W spółkach obowiązki dzieli między siebie kilka osób, związanych ze sobą wspólną własnością warsztatu pracy.
Przedsiębiorca musi się zwykle wykazać wielką kreatywnością, która pozwala mu na utrzymanie się na rynku w obliczu stale rosnącej konkurencji. Jako przedsiębiorców można traktować osoby wykonujące wolne zawody (np. adwokatów, artystów, dziennikarzy).
Szczególnym pracodawcą jest państwo. Przedsiębiorstwa państwowe tylko częściowo podlegają regułom gospodarki rynkowej. Relacje pracy są w nich regulowane przez polityków. W niektórych krajach demokratycznych po każdych wyborach politycy umieszczają w przedsiębiorstwach powiązane ze sobą osoby, którym odpłacają się w ten sposób za pomoc w prowadzeniu kampanii wyborczych. Błędy w zarządzaniu państwową firmą prowadzą do trwonienia ludzkiej pracy. Wydajność pracy w przedsiębiorstwach prywatnych jest znacznie wyższa niż państwowych. Prywatyzacja prowadzi zatem do wzrostu wydajności choć niekiedy towarzyszyć jej może lokalny wzrost bezrobocia, związany ze zwolnieniami restrukturyzacyjnymi w firmie będącej znaczącym pracodawcą na danym obszarze.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Praca_(dzia%C5%82alno%C5%9B%C4%87_cz%C5%82owieka)